NAZWA POLSKA GROCH

Groch zwyczajny należy do rodziny strączkowych, jednorocznych.

NAZWA ŁACIŃSKA

Pisum sativum.

POCHODZENIE

Dziko roślina ta występuje w regionie Morza Śródziemnego, a także na Bliskim Wschodzie. Początkowo groch uprawiano w Europie Wschodniej, a także w Azji Zachodniej, i to już 7000 lat temu. Uważa się, że groch był pierwszą rośliną uprawianą przez człowieka. Był ważnym składnikiem diety Rzymian oraz Greków.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE

Groch występuje w formie pnącza składającego się ze strąków z nasionami. To właśnie nasiona są jadalne i nazywane są grochem. Strąki występują w zielonym kolorze. W związku z tym, że groch posiada wiele odmian, zbierany jest od wczesnych do późnych letnich miesięcy, a niektóre odmiany nawet na początku jesieni.

ZASTOSOWANIE/WPŁYW NA ZDROWIE

Z grochu wykonuje się mrożonki, a także konserwy. Nadaje się także do bezpośredniego spożycia. Uschnięte nasiona wykorzystywane są jako podstawowy składnik wielu potraw. W polskiej tradycji serwowany jest m.in. groch z kapustą. Wykonywana jest także zupa grochowa. Groch jest źródłem m.in. wapnia, żelaza, fosforu, magnezu oraz potasu.