NAZWA POLSKA OGÓREK

Ogórki należą do rodziny dyniowatych.

NAZWA ŁACIŃSKA

Cucumis sativus.

POCHODZENIE

Pierwsze wzmianki na temat ogórków pochodzą z Indii oraz Bliskiego Wschodu. Wymieniane są w Eposie o Gilgameuszu, który powstał w 2500 w p.n.e. w Mezopotamii. 3000 lat później ogórki zaczęto uprawiać także w Europie, a w Ameryce Północnej pojawiły się w XVI wieku.

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE

Występują w postaci pnącza o małych, żółtych kwiatkach. Z kwiatów powstają cylindryczne owoce w zielonym kolorze. Mogę one mieć różną długość oraz grubość. Niektóre osiągają nawet 60 cm. Uprawiane są przede wszystkim w ciepłym, umiarkowanym klimacie. Tam, gdzie jest chłodniej muszą być uprawiane w szklarniach. Są uprawiane z siewu lub rozsady. Ogórki w 90% składają się z wody. Najlepiej smakują odmiany ogrodowe, a nie te szklarniowe. Te pierwsze są kruche i mniej wodniste.

ZASTOSOWANIE/WPŁYW NA ZDROWIE

Ogórki usprawniają proces trawienia, a także zawierają niewielką ilość witamin i składników mineralnych. Pomagają usunąć nadmiar wody z organizmu. Są źródłem witaminy C, jeżeli spożywa się je w formie surowej. Sok z ogórków znalazł zastosowanie w kosmetologii. Można z jego pomocą oczyszczać nawet bardzo wrażliwą cerę.